آسمون ابره، چراغا خاموشه و سالاد اولویه ای که با تن ماهی درست شده ریخته رو میز منم دست رازآلودی که مظلوم و بی پناه خودشو از لای پرده ها انداخته تو رو گرفتمو نوک پا ها رو لابلای پاکن و مداد رنگیا و کتابا سُر میدمو میرقصونمش یه It's Deli's هم گفتمو با اون یکی دست سالاد اولویه رو از رومیزی جمع میکنم میذارم دهنم، من این جوری نورای غریبه رو آشنا میکنم.