به یه ویروسی مبتلا شده اند ایشان که آنتی اش در خون 95% انسانهاس ، بنابراین همه میتونن برای اون قشر 5% ی ناقل باشن، ویروس دوره های سختی رو داره برای بیمار داره ، معمولن بعد از دو هفته علائم میره وخود ویروس هم به سختی از بدن میره (حد اکثر حدود یکسال گویا) ولی بعدش آنتی محترمشو میذاره و میره ایشون به جمع 95% خوشحال اضافه میشن. البته فعلن احتمال دادن این بیماری باشه که از ویروس مونو کلئوزه، و قشنگ نیس که بش میگن بیماری بوسه(Kissing disease) خو فلن تشخیص اینه و تا نتیجه اون یکی آزمایش بیاد چیزی نمیشه گف، بعضی ها حدسهایی میزنن که نگارنده داغون کنه ینی از هپاتیت میگن تا سرطان! گرچه اکثرن همین مونوفیلان حدس میزنن، اما فشاراعصابه این چیزا حالیش نیس، ولی خوبیش اینه که تکلیفم با خودم مشخص شد، برخوردش تو شرایط بحرانی عالی بود ( در حالیکه اگه بیماری بوسه باشه احتمال زیاد از من گرفته)، استرسمو کم میکرد، حتی میدیدم سعی میکرد نذاره بفهمم ممکنه از من بوده باشه ، با این حال حواسش بود تا مشخص نشه چیه من و هیشکی دیگه نبینتش، و تنها اعصابش از این خورد بود که داره کلاساشو از دست میده، امروز که آزمایش دادمو براش آب پرتقال و آب هویج میبردم، یکی از نسخه هاشو دیدم تو کیفم سرمو که اووردم بالا یه داروخونه روبروم بود، رفتم گرفتمشون، تو کوچشون پاییز بود، اون هنوز تو حمام بود. من عاشق شده بودم.