میسوختیمو از امتحان استاد بسیجیه سمت دانشکده خودمون میومدیم که یه دختره با روسری دور گردن دانشجوی هنر نشان سبز شد وگفت بچهها میاین ازتون عکس بگیریم؟ داشت برای ژاندارکو مانیا توضیح میداد که برای پایان نامشونه و تیپ.شنا.سی دانشجویی ِچی که من با حفظ پوزیشن در حالیکه دستام به بندای کولههه آویزون بود دویدم سمت جایی که نشون میداد، پیشنهاد میکنم چسان فسانهای زندگیتونو بیخیال شید خودتونو پرت کنید وسط ماجرا(نقل به مضمون از امام علی) یه پارچه سفید آویزون ِدیوار بود که بقیش رو زمین ولو شده بود، رو بقیه ماجرا وایسادم کانه حسنی خانوم شیردست اینا، پسره از پشت دوربین داشت میخندید آنگاه دستامو از بندای کوله انداختم گفت نه همونجوری که هستید باید عکس بگیریم مانیا هم یه چیزی گفت که قهقهه زدمو کلیک!! گفتن تازشم قراره من معلومالحال عکسم بره تو نمایشگاه! آقای دوربینی گفت یه آرزو بکنم، هرچی بش نگا کردم شباهتی با غول نداشت،بچهها گفتن نمیگن گفتم میخوام بگم ولی چیزی یادم نیس کوتاه مدتش ابطال هر چی انتخاب نکردیمه، اسممو سه بار گفت با فامیل هر سه بارم پرسید تویی، بچهها اسممو گفته بودن دختره نوشته بود، گفتم آره احساس کردم میشناسه گفتن الان بچهها کمن باشنم عکس نمیگیرن گفتم چندتا رو براتون میفرستم گفتن اینا بچههای خوبین لبخند زده رفتیم، 2تا دیگه محموله براشون بردیم ، یه پسره با دمپایی وایساده بود جلو پارچههه ازش پرسیدن ینی تو کیفم نداری؟ نُچ! با چی امتحان میدی؟ از بغل دستی خودکار میگیرم. آقای دوربینی یه نگاه بم انداخت گفت شما خیلی خوبین. رفت سمت پارچش، مانیا که خیلی تو کار عکاسیه رف سر کشی، من موندمو ژاندارک. دوباره من موندمو ژاندارکِ دوستداشتنی: "دلارا!این پسره هیزه، چشمشم دُنبال توه"
نظرتون درمورد این دو تا جمله کوتاه چیه؟ میزان هیزی چجوری در حد کمتر از پنج دقه که دست کم سه دقش یارو پشت دوربینش بوده کشف شده؟ ببینید یک گوسفند هم وسط گرما دنبال دو تیکه علف باشه بش بدید بگردید یکم دیگه هم پیدا کنید دوباره براش بیارید متوجه شما میشه، ویک گوسفند هم حواسش به شما باشه شما احساس خوبی خواهید داشت، اما موضوع برداشت دوست ماست که در قسمت دوم جملش اومده و کوته بینی که به حسادت ختم میشه. باید در همون دامنه دید حریمشو براش مشخص کرد:
داشتم میرفتم به محض اینکه جملش تمام شد برگشتم سمت آقای دوربینی، وقتی متوجه شد دارم سمتش میرم خندیدم، ازش پرسیدم اسم من یادش میاد که جوابش البته حتی با فامیل بود، گفتم میتونم میلتونو داشته باشم لبخند زدم جوری که همه ببینن واسه عکسی که ازم گرفتین !میخواستم از جزییات نمایشگاهو اینا هم با خبر بشم، هم موضوعتون هم کارتون جالبه! "شما البته شمارمم میتونین داشته باشیدخیلی خوشحال میشم در خدمتم" جواب بود، طوریکه فقط ژاندارک ببینه باش دست دادم، سه قدم فاصله گرفته بودیم که گفت منتظرم! سرمو تکون دادم که خیالت راحت.
خیالشون راحت.
خیالم راحت که نه ژاندارک هیشکی دیگه تا اینجا دخالت نمیکنه !
نظرتون درمورد این دو تا جمله کوتاه چیه؟ میزان هیزی چجوری در حد کمتر از پنج دقه که دست کم سه دقش یارو پشت دوربینش بوده کشف شده؟ ببینید یک گوسفند هم وسط گرما دنبال دو تیکه علف باشه بش بدید بگردید یکم دیگه هم پیدا کنید دوباره براش بیارید متوجه شما میشه، ویک گوسفند هم حواسش به شما باشه شما احساس خوبی خواهید داشت، اما موضوع برداشت دوست ماست که در قسمت دوم جملش اومده و کوته بینی که به حسادت ختم میشه. باید در همون دامنه دید حریمشو براش مشخص کرد:
داشتم میرفتم به محض اینکه جملش تمام شد برگشتم سمت آقای دوربینی، وقتی متوجه شد دارم سمتش میرم خندیدم، ازش پرسیدم اسم من یادش میاد که جوابش البته حتی با فامیل بود، گفتم میتونم میلتونو داشته باشم لبخند زدم جوری که همه ببینن واسه عکسی که ازم گرفتین !میخواستم از جزییات نمایشگاهو اینا هم با خبر بشم، هم موضوعتون هم کارتون جالبه! "شما البته شمارمم میتونین داشته باشیدخیلی خوشحال میشم در خدمتم" جواب بود، طوریکه فقط ژاندارک ببینه باش دست دادم، سه قدم فاصله گرفته بودیم که گفت منتظرم! سرمو تکون دادم که خیالت راحت.
خیالشون راحت.
خیالم راحت که نه ژاندارک هیشکی دیگه تا اینجا دخالت نمیکنه !
خوشتون اومد؟
خب من در اون یک لحظهای که ژاندارک اینو گفت گذاشتم رو حساب دوستیو حماقت من و حتی فکرنکردم که همین حساب کلی مشکل داره، تو اون یه لحظه از حرف دراوردنشون ترسیدم،داد زدم: مانیا د ِ بیا بریم !ما دیگه اینجا کاری نداریم و مثه گوسفند کذایی سرمو انداختم پایینو دنبال سرکرده رفتم.
حالا همه با هم: "خاک بر سرت!!"
----------------------------------------------
در بازخوانی ابهامی یافت نشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر