من بهترین دوست پسر برای خودمم. یه دوست پسر غرغرو و بد عنق و آهسته پیوسته درس خون و هیجانی و عاشق رنگ و فیلم که دستش تو جیب خودشه و تو بچگی سعی خودشو کرده که از نردبون تا درخت وسط حیاطو پرواز کنه میتونه دوست پسر مناسبی باشه.مخصوصا وقتی که داره برات چای دم میکنه بگه تو بچسب به هرچی میخوای من هسسم.
 من تو رابطه ام آدم غیرواقعی ای هستم یا شدم. شاید هم زیادی واقعی. من تمرین میکنم چیزهایی را که میخواهم برای دیگری. و بهترینهای من به دیگری نمیچسبد.