۱۳۸۸ شهریور ۱۹, پنجشنبه

I guess the lord must not be in Tehran

الان یه چیزی میتونست خیلی منو هیجان زدن کنه ، همین جوری که داشتم گجتای آی گوگل رو بالا پایین میکردم و میموندم رو گوگل ریدر درست سومیو که میخوندم باید صدای باز شدن در بطری میومد بعد یه گوشه ی ِ یه مستطیلی که وا شده بود نوشته می بود: NY152

واسه همین منم انتظار چیزیو نداشتم چهارمیو خوندمو پنجمیو شیشمیو...
و هیچ وقت نخوندم:
I say goodbye to all my sorrows
And by tomorrow I'll be on my way
پ.ن.می خواستم آهنگشو بذارم ولی هی از دو طرف میگفت مشترک گرامی ایرانی به سایتمون دست نزنید یا مشترک گرامی هموطن گه خوردی به سایتشون سر میزنی

هیچ نظری موجود نیست: